Tak, jak obiecaliśmy, poświęcamy osobny wpis podstawowemu słownictwu języka indonezyjskiego, które przyda się Wam w Papui Zachodniej jeśli zdecydujecie się na własną rękę bez przewodnika (który może Was wynieść nawet 2000zł na 4ni) udać na trekking do wiosek w Dolinie Baliem. Język indonezyjski naprawdę jest jednym z najłatwiejszych języków azjatyckich. Nie ma w nim odmian, brzmi jak ‘’kali jeść, kali pić’’, a wymowa podstawowych słów nie powinna w ogóle sprawić problemu nam, Polakom.

Absolutnym minimum (około 50 słów) i najczęściej używanymi wyrażeniami podczas naszej wyprawy były:

1.Pagi – Dzień dobry rano  & Sore – Dzień dobry po południu

2.Trimakasi – Dziękujemy

3.Tidak – Nie.

4.Ini apa? – Co to jest?

5.Berapa? – Ile? Ile kosztuje?

6.Ada buah/sayur/air panas? – Czy jest/macie owoce, warzywa, gorącą wodę?

7.Bagaimana jauh ke Hitugi/Yogosem? Satu/dua/tiga jam? – Jak daleko do Hitugi/Yogosem? 1/2/3 godziny?

8.Bisa tidur dan makan disini? Ada kamar? – Czy można tu spać i zjeść? Czy jest pokój?

9.Kami mau tidur dan makan disini. Berapa: tidur, makan malam dan makan pagi? – Chcemy tu jeść i spać. Ile kosztuje nocleg, kolacja i śniadanie?

10.Dari mana? – częste pytanie do nas: Skąd jesteście? Odp.: (Kami) dari Polandia.

11.Kami mau (jalan kaki) ke Hitugi? Kiri? Kanan? Lurus? – Chcemy (iść piechotą) do Hitugi. W lewo? W prawo? Prosto?

12.Besok kami mau makan pagi 6 jam. – Jutro chcemy śniadanie o 6:00.

13.Kami mau kembali disini. – Chcemy wrócić tutaj.

14.Di mana angkot ke Kurima – Gdzie busik do Kurimy?

15.sepuluh ribu – 10.000IDR (tyle kosztował pierwszy bus z Kurimy, jak i również napiwek dla ludzi z plemienia Dani za zrobienie zdjęcia), dua puluh ribu – 20.000IDR (tyle kosztował kolejny bus do Kurimy)

16.Bagus – super, enak – pyszne, besar – duże, kecil – małe, murah – tanie

17.Saya tidak mengerti – nie rozumiem / Aku tahu -wiem

Jak wygląda wymowa indonezyjskich słów?

Prawie wszystko czyta się tak samo jak w języku polskim poza 4 wyjątkami:

1)litera ‘j’ [dż] – np. ‘jalan’ czytamy [dżalan] = ulica

2)litera ‘w’ [ł]; np. ‘Wamena’ czytamy [łamena]

3)litera ‘c’ [ć/cz]; np. ‘kecil’ czytamy [keczil]=mały

4)literę ‘h’ czytamy normalnie poza przypadkami kiedy występuje na końcu słowa, np. słowo ‘murah’ czytamy [mura]= tani

Poniżej umieszczamy ogólną listę większości słów i wyrażeń, które używaliśmy we wioskach, ale pamiętajcie, że to, co wymienione wyżej w zupełności Wam wystarczy, natomiast chcąc poznać bliżej kulturę i ludzi w Papui Zachodniej, zadać im pytania odnośnie życia we wiosce, ilości ludzi, dzieci uczęszczających szkołę, zawodu, który wykonują, rodziny, wieku dzieci możecie posłużyć się wskazówkami poniżej 🙂

Saya – ja Kita (wliczając osobę, do której mówimy)/Kami (bez osoby, do której mówimy) – my
Kamu – ty + Anda – Pan/i Kalian – wy
Dia – on, ona                                            Mereka – oni

 

Selamat pagi – Dzień dobry (rano), często mówi się ‘’pagi’’

Selamat siang/sore – Dzień dobry (po południu) , często mówi się ‘siang/sore’’

Selamat malam – Dzien dobry (wieczorem)/Dobranoc, często mówi się ‘’malam’’

Apa kabar? (Jak się masz?) – Kabar baik (Mam się dobrze)

Terima kasih (czyt. Trimakasi. Dziękuję) – Sama Sama(Nie ma za co)

Ya – tak =/= tidak – nie

Saya dari Polandia – Jestem z Polski (dosłownie: Ja z Polski)

 

DI MANA? = GDZIE?

Kiri – lewo =/= kanan (prawo)

Lurus – prosto

Dekat – blisko =/= jau – daleko

Kembali – wrócić

 

Belok – skręcić

Berhenti disini – zatrzymaj się tutaj

Dari (z np. jakiegos kraju) =/= ke (do)

Jalan kaki – isć na piechotę

Saya mau ke Hitugi – Chcę (isć/dostać się) do Hitugi. Berapa jauh dari Wamena? – Jak  daleko jest to z Wameny?

LICZBY (warto znać chociaż podstawowe)

1 – satu

2 – dua

3 – tiga

4 – empat

5 – lima

6 – enam

7 – tujuh

8 – delapan

9- sembilan

10 – sepuluh

11- seblas

12 – dua belas

13- tiga belas

20 – dua puluh

100 – seratus

200 – dua ratus

1000 – seribu

10000 – sepuluh ribu

1mln – satu juta

 

Harga – cena

Berapa (harganya)? – ile to kosztuje?

Mahal – drogie =/=murah (tanie)

(Mem)beli – kupić

Uang – pieniądze

Membayar – płacić



Di mana bisa membeli buah?
– Gdzie można kupić owoce?

Bisa membeli buah? – Można kupić owoce?

Ada buah? – są/ macie owoce?

CZAS/KIEDY:                                                                        PRZYMIOTNIKI (przeciwieństwa):

hari ini – dzisiaj

kemarin –  wczoraj

besok – jutro

malam – noc

2 hari – 2 dni

kemudian – później

dini (wcześnie) =/= terlambat

terdahulu – wcześniej

satu jam – jedna godzina

berapa jam? – która godzina?

Kapan? – kiedy?

Bagaimana? – jak?

Baik (dobry, OK) =/= buruk

Miskin (biedny) =/= kaya

Sedih (smutny) =/= senang

Lambat (powolny) =/=cepat

Cantik (piękny) =/= jelek

Dingin (zimno/y =/= panas

Sulit (trudny) =/= mudah

Alam (naturalne) =/= buatan (sztuczne)

Ramah (przyjazny) =/= tidak ramah

Berat (ciężki) =/= ringan

Besar (duży) =/= kecil

Berbahaya (niebezpieczny) =/= selamat


TIDUR – spać

MAKAN – jedzenie, jeść  +   MINUM – coś do picia, pić :

Sendok – łyżka

Piring – talerz

Gelas – szklanka/kubek

 

Makan pagi – śniadanie

Makan siang – obiad

Makan malam – kolacja

Saya mau makan/ minum – Chcę jeść/ pić

Air putih – woda mineralna

Air panas – gorąca woda

Susu – mleko

Kopi – kawa

Teh – herbata

Nasi – ryż

Mie – makaron

Ikan – ryba

Babi – swinia

Ketang manis – słodkie ziemniaki

Manggi – mango

Jagung – kukurydza

Buah – owoce

Sayur – warzywa

Tidak apa apa! – nie ma problemu!

Bagus! – wspaniałe/super!

Hati-hati! – bądź ostrożny!

Tolong! – pomocy!

Maaf – Przepraszam!

Maaf sakali! – bardzo przepraszam!

Permisi Pak – Przepraszam Pana, …./Excuse me, Sir

Saya jujur – jestem uczciwy (dosłownie: Ja uczciwy)

Selamat jalan! – Bezpiecznej podróży!

Buka – otwarte =/=tutup

Bisa..? – Czy można..? Czy jest możliwe?

Ini apa? – co to jest?

Kalian tinggal disini?- Wy mieszkacie tutaj?

Saya tidak tinggal disini – Ja nie mieszkam tutaj

Enak – pyszne

Saya suka pedas – Lubię pikantne.

Miejsca:                                                                               Ludzie:

Sekolah – szkoła

Rumah – dom

Rumah sakit – szpital

Kamar kecil – toaleta

Toko – sklep

Kantor – urząd

Pasar – bazar, targ

Kota – miasto

Desa – wioska

Bandara – lotnisko

Gereja – kościół

Hutan – las

Taman – ogród

Danau – jezioro

Gunung – góra

Air terjun – wodospad

Pulau – wyspa

Sungai  – rzeka

Samudra – ocean

Laut – morze

Rimba – dżungla

Orang – człowiek, ludzie

Pria – mężczyzna

Wanita – kobieta

Anak – dziecko

Anak laki-laki / anak perempuan – syn/ córka

Suami / istri – mąż/żona

Ibu / ayah – mama/tata

Keluarga – rodzina

Guru bahasa inggris – nauczyciel angielskiego

Bankir – osoba pracująca w banku

Dokter – lekarz

Koki – kucharz

Petani – farmer

Suku – plemię

Wisatawan – podróżnik

Turis – turysta

 

Saya suka orang ini. – Lubię tych ludzi.

Berapa orang tinggal disini? – Ile tu mieszka ludzi?

Berapa anak tinggal disini? – Ile tu mieszka dzieci?

Berapa(kah)umur anda? – Ile ma Pan/i lat?

Berapa(kah) umur dia? – Ile on/a ma lat?

Mamy nadzieję, że wpis był dla Was pomocny. Powodzenia w nauce i głowa do góry. Jeśli ja nauczyłam się tych słów w 4dni spędzając kilka godzin na nauce, to Wy planując wyprawę dużo wcześniej, będziecie mogli przygotować się dużo lepiej. Proponujemy sporządzić sobie notatki w zeszycie, do którego zawsze możecie zaglądać przy komunikacji z lokalnymi ludźmi. Nie liczcie na to, że będziecie co chwilę zerkać na komórkę, która może Wam się rozładować w każdej chwili, a we wiosce nie liczcie  na naładowanie sprzętu (no chyba, że macie powerbanki, to jesteście uratowani :)).

2 Replies to “Zwroty po indonezyjsku, dzięki którym dogadasz się we wioskach Papui Zachodniej”

    1. Wspaniale! To była dotychczas nasza największa podróżnicza przygoda spotkać się z Papuasami i móc zamienić z nimi chociażby kilka zdań 😀 Powodzenia w nauce i w podróży! Czekamy na relację 🙂

Skomentuj Kaśka&Michał Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *